Δελτίον Τύπου

Την  Κυριακή 3 Μαρτίου ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ.κ. ΕΦΡΑΙΜ λειτούργησε στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Ερμιόνης. 

Με την ευκαιρία της Ευαγγελικής περικοπής του Ασώτου Υιού ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στα δύο πρόσωπα της παραβολής, τον πατέρα και τον πρεσβύτερο υιό. 

Αν όλο το ευαγγέλιο χανόταν έφτανε η παρούσα παραβολή να δείξει και να επισημάνει την φιλάνθρωπη στάση του πατέρα προς τον επιστρέφοντα υιό. Τον αποδέχεται όπως είναι, δεν τον συμβουλεύει ούτε όταν πρόκειται να φύγει σε μακρινή χώρα ούτε όταν επιστρέφει αρχίζει τις ερωτήσεις. Αυτό φανερώνει πως ο Θεός ανέχεται τις πτώσεις των ανθρώπων και κινείται μέσα στα πλαίσια της αληθινής αγάπης Του για το πλάσμα Του. Ο Θεός πατέρας περιμένει από εμάς να επιστρέψουμε στο σπίτι Του που είναι η Εκκλησία Του και όταν εμείς αποφασίσουμε την επιστροφή μας σε Αυτόν τότε πρώτος Αυτός τρέχει να μας συναντήσει. Ο άνθρωπος μοιάζει με το Θεό στο δώρο του αυτεξούσιου και πάντοτε κάνει χρήση της ελευθερίας του, μιας ελευθερίας την οποία δεν την ζει ο μεγαλύτερος και πρεσβύτερος Υιός. Αυτός παρότι ζει με τον πατέρα του στην πραγματικότητα βρίσκεται μακριά του. Δεν έχει καταλάβει την πατρική αγάπη αλλά ούτε τον διακρίνει και η αδελφική αγάπη. Η ζωή του είναι μέσα στη ζηλοφθονία και τον καθωσπρεπισμό. Οι αντιδράσεις του όταν έμαθε την επιστροφή του αδελφού του είναι γεμάτες μίσος και εκδικητικότητα. Δυστυχώς υπάρχει και αυτός ο τύπος του ανθρώπου που ενώ είναι μέσα στην εκκλησία και έχει μία κάποια πνευματική ζωή, δεν έχει νιώσει την αγάπη του Θεού μέσα του. Βρίσκεται εγκλωβισμένος στα κάποια καλά του έργα και συνεχώς ασχολείται με τις αμαρτίες των άλλων τους οποίους ξεχωρίζει και κατακρίνει όπως είδαμε την περασμένη Κυριακή με το φαρισαίο. Ο Θεός είναι έλεος, γεμάτος σπλάγχνα οικτιρμών, πονά το πλάσμα Του και προσπαθεί να το σώσει. Έτσι όλοι εμείς σαν παιδιά του Θεού μπορούμε να έχουμε στη ζωή μας ελπίδα σωτηρίας, να βρούμε το δρόμο που οδηγεί στο Θεό που θα είναι και δρόμος αυτογνωσίας. Να αποφεύγουμε την κατάκριση, αλλά να προσευχόμαστε για κάθε αδελφό μας. Να συγχωρούμε και να αγαπάμε αν θέλουμε να μοιάσουμε στο Θεό Πατέρα μας ώστε να αξιωθούμε να καθίσουμε στο τραπέζι της επουράνιας βασιλείας Του ως γνήσια τέκνα Του. 

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος έδωσε στον εφημέριο του ναού π. Δημήτριο το οφφίκιο του πρωτοπρεσβυτέρου και τον χειροθέτησε πνευματικό.