Τετάρτη 24 Ιουλίου 2019

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Με τη Χάρη του ζωοδότη Χριστού και τις πρεσβείες του Αγίου Νεκταρίου, άλλη μια περίοδος κατασκηνωτικής ζωής έφθασε στο τέλος της. Ένα τέλος τυπικό μονάχα, αφού η συνάντηση η νοερή θα συνεχιστεί. Αυτός άλλωστε ήταν φέτος ο στόχος και η ονομασία της κατασκηνωτικής περιόδου για Αγόρια Δημοτικού, να γίνει « Η ζωή Του, ζωή μας» να εγκολπωθούμε την όντως ζωή και η ζήση η δική μας παραδείσου πρόγευση να μοιάζει.
                Πιο συγκεκριμένα, από τις 9 εως τις 16 Ιουλίου, η προσευχή, η κοινή τράπεζα, η ομορφία της φύσης και της θάλασσας, τα ομαδικά αθλήματα, η αγιογραφική μελέτη, η συνάντηση με τα μυστήρια της Μετανοίας και της Θείας Ευχαριστίας, η φιλία, το τραγούδι και η δημιουργικότητα ζωντάνεψαν στον Τούρλο της Αίγινας και στις ψυχές όλων -παιδιών και στελεχών- την αγάπη ως βίωμα και την εμπειρία της χαράς του Χριστού.
                Πάλιν καὶ πολλάκις εκφράζουμε ευχαριστίες  και ευχές αναπέμπουμε στον τριαδικό Θεό και τον Άγιό μας για όλους όσοι συνετέλεσαν, βοήθησαν, κοπίασαν και έζησαν μαζί μας τον αγώνα να ζήσουμε και να αναπνεύσουμε Χριστό. Πρωτίστως στο μακρύ ειλητάριο των ευχαριστιών πρέπει να αναφέρουμε τον Σεβασμιώτατο ποιμενάρχη μας κ.κ. ΕΦΡΑΙΜ  ο οποίος ευλόγησε με την παρουσία και το λόγο του και αυτή την περίοδο , καθώς και την ιερά μονή Αγίας Τριάδος- Αγίου Νεκταρίου. Ακόμη, τον αργηγό, π.Αμφιλόχιο Γελαδάκη, ο οποίος μαζί με τους αποτελεσματικούς κατά πάντα υπαρχηγούς, διάκονο  Στυλιανό Κουτσούκο, κ. Παναγιώτη Κλήμη και κ. Παναγιώτη Στενάκη, αναλώθηκε στη διακονία των παιδιών για άλλη μια κατασκηνωτική περίοδο, μεριμνώντας, φροντίζοντας, αγρυπνώντας, προσευχόμενος. Έπειτα, τους εργαζόμενους στη κουζίνα για τη παραγωγή τόσων μερίδων φαγητού και ιδίως τον π.Νεκτάριο Κουκούλη. Τέλος, τους πυλώνες και πνεύμονες της κατασκήνωσης, τα πολυάριθμα και αξιόλογα στελέχη της, τους ομαδάρχες και βοηθούς κ.κ. Μιχαήλ Κάλαβρο , Νίκο Γεωργακόπουλο , Γιάννη Αμπελά , Αλέξανδρο Τσέλιο , Χρήστο Σπηλιώτη, Βασίλη Γεωργακόπουλο , Δημήτρη Ζήσιμο,  Βαγγέλη Στενάκη, Ευάγγελο Σοφικίτη, Παντελεήμονα Μπέση, Νικόλα Λαλαούνη, Γέωργιο Μπαλαμπάνη,  Γρηγόρη Γεωργακόπουλο, Ζαφείρη Αλυφαντή, Νεκτάριο Λεούση, Μανώλη Γκέλο, Νεκτάριο Λαλαΐτη, Παναγιώτη Πάλλη, Νεκτάριο Θεοδωρόπουλο, Μάριο Γεωργακόπουλο, Εμμανουήλ Γιαννούλη, Βασίλη Γιαννούλη, Άγγελο Σκούρτη , Δημήτρη Κουφόπουλο  αλλά και το άοκνο, εργατικό και δυναμικό επιτελείο, το φυτώριο αυτό στελεχών υπό την καθοδήγηση και επίβλεψη του κ.Μανώλη Μακαρατζή. Οι ευχαριστίες είναι πράγματι δίχως τέλος, όπως και τα ονόματα όλων -είτε αναφέρθηκαν εδώ, είτε όχι-  τα οποία η κατασκήνωση ευγνωμονούσα δεν ξεχνά.
                «Ζω δέ ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός»  συναναφωνούμε άπαντες μαζί με τον θείο Παύλο, εμείς όλοι που ζήσαμε και ζούμε στις σκηνές της Αίγινας και τις άλλες σκηνές των καρδιών μας τον τρόπο που η ζωή του Κυρίου γίνεται ζωή μας, τον τρόπο που οι στιγμές των ανθρώπων γεύονται, γεμίζουν και γίνονται αλήθεια και φως και Ζωή. Είθε ο δωρητής της ζωής και της ζωής μας το δώρο, ο παντοδύναμος θεός, να μας αξιώσει να ανταμωθούμε ξανά στο περιβόλι του Αγίου, εκεί να ενώσουμε ξανά τις ζωές μας κι εκεί όλοι μαζί τα λόγια του ποιητή να θυμηθούμε:

 Γλυκό ῾ναι της Παράδεισος
να μελετάς τα κάλλη.
[…]
Πικρή ῾ναι η φοβερότατη
του κόσμου ανεμοζάλη.
μον᾿ εδώ φθάνει ο αντίλαλος,
δε φθάνει η τρικυμιά.











Τρίτη 16 Ιουλίου 2019

Δελτίο Τύπου

















Μισός αιώνας συμπληρώνεται φέτος από το πρώτο έτος λειτουργίας των κατασκηνώσεων της ιεράς μητροπόλεως Ύδρας, Σπετσών, Αιγίνης, Ερμιονίδος και Τροιζηνίας. Μισός αιώνας σφραγισμένος με τις φωνές και τη χαρά τόσων και τόσων παιδιών που πέρασαν, αγάπησαν, διακόνησαν και φέρουν στη καρδιά τους ζωντανές τις μνήμες και καθοριστικές τις εμπειρίες που αποκόμισαν από το περιβόλι του Αγίου Νεκταρίου. Μισός αιώνας χρωματισμένος από τον αγώνα για το κυνήγι των υπεραιωνίων αγαθών.
Την σιωπή του γαλήνιου τοπίου των εγκαταστάσεων των κατασκηνώσεων στη περιοχή του Τούρλου Αιγίνης έσπασαν πρώτα τα αγόρια Γυμνασίου-Λυκείου με τη πρώτη κατασκηνωτική περίοδο, η οποία έλαβε χώρα κατά το χρονικό διάστημα 1-9 Ιουλίου. 
Ως ονομασία όλης της κατασκηνωτικής περιόδου και συνάμα ως στοχοθεσία για τις ημέρες εκείνες και για κάθε ημέρα μέχρι την επόμενη συνάντηση όλων στον ευλογημένο τούτο τόπο, προτάχθηκε η φράση << Από το κατ’ εικόνα στο καθ’ ομοίωσιν>>. Από την πρωτοτυπική σχέση πλάσματος και πλάστη που δίδει στον άνθρωπο τη δυνατότητα να γίνει κατά χάριν Θεός, αναζητήσαμε τον τρόπο, την αγαπητική συνύπαρξη, ως βίωμα που οδηγεί στην εκπλήρωση αυτής της δυνατότητας και στην όντως θέωση. Καταλυτικός σε αυτή τη προσπάθεια  ήταν ο ρόλος που διαδραμάτισαν τόσο οι εσπερινές αγιογραφικές συναντήσεις, όσο και τα διδάγματα που φυσικά πηγάζουν από τη κοινή ζωή και ποτίζουν τις καρδιές όλων.
Τις ευχαριστίες πρωτίστως στον τριαδικό Θεό, τον Άγιο Νεκτάριο και μοναστήρι του, διαδέχονται εκείνες στον σεβασμιώτατο ποιμενάρχη μας κ.κ. Εφραίμ για την ευλογία του, τον επισκοπικό του λόγο και τη χαρά που κόμισε με την παρουσία του. Ακόμη, ευγνωμονούσα υπάρχει η κατασκήνωση για τους επισκέπτες ιερείς που μίλησαν γλαφυρά στα παιδιά σχετικά με τις αρετές που οδηγούν στον στόχο που προαναφέραμε, ήτοι στη Θέωση. Εκείνοι είναι οι αρχιμανδρίτες π. Αυγουστίνος Ζήσιμος, π. Σάββας Ζέρβας και π. Νεκτάριος Δαρδανός.
Αν όμως, ψυχή μιας εκκλησιαστικής κατασκήνωσης είναι ο θείος Λόγος και η προσευχή, πνεύμονες στο σώμα της είναι τα εκλεκτά της στελέχη και το αρχηγείο. Για άλλη μια χρονιά, ο αρχηγός αρχιμανδρίτης π. Αμφιλόχιος Γελαδάκης, οι υπαρχηγοί κ. Παναγιώτης Κλήμης και κ. Παναγιώτης Στενάκης,  αναλώθηκαν αυταπαρνητικώς στη πολυεύθυνη, αλλά και πολύκαρπη διακονία των παιδιών με τρόπο υποδειγματικό και μέριμνα ανύστακτη. Το αρχηγείο ήταν εκείνο που συντόνισε και ενέπνευσε τη χορεία των αεικίνητων πράγματι ομαδαρχών, οι οποίοι πορεύτηκαν μαζί με τους κατασκηνωτές σε δρόμους σωτηρίας και οι οποίοι ήταν οι εξής: κ. Απόστολος Βαλαζιώτης, κ.Δημήτρης  κ.Νικόλας Λαλαούνης, κ. Δημήτρης Ζήσιμος, κ. Γιάννης Αμπελάς, κ. Κώνσταντίνος Σταυρόπουλος, κ. Μιχάλης Κάλαβρος, κ. Λευτέρης Σιγιάννης, κ. Νίκος Γεωργακόπουλος
Τέλος, δεν θα μπορούσε να μη γίνει ειδική μνεία στους κοπιάζοντες στη κουζίνα και ειδικά στον προσφιλέστατο σε όλους π. Νεκτάριο Κουκούλη, οι οποίοι υπό απαιτητικές συνθήκες εργάζονται, ώστε να είναι όλοι ευχαριστημένοι και να τρέφονται σωματικά και κατόπιν πνευματικά.
Η πρώτη περίοδος μπορεί να έληξε, όμως η κατασκήνωση συνεχίζει τα διάβα της με την κατασκηνωτική περίοδο αγοριών δημοτικού μέχρι τις 16 Ιουλίου και θα συνεχίζει το διάβα της στο πέλαγος των χρόνων έχοντας σταθερά στη πλώρη της τον Χριστό, εκείνον που τον χρόνο υπερβαίνει και κάθε σάλο των κυμάτων κατευνάζει. Θα συνεχίσει την ευλογημένη κωπηλασία της, έχοντας την εικόνα του Αγίου Νεκταρίου ζωντανή εντός της, μαζί με τις ευχές και την άνωθεν επίβλεψη των ψυχών που την εμπνεύστηκαν, την αγάπησαν, την διακόνησαν και είναι ακόμη εδώ, πίσω από κάποιο προσευχητάρι ή δίπλα στην εκκλησιά. Είναι εδώ χαίρονται με τη προκοπή μας, σιγοτραγουδούν στη χαρά μας με προεξάρχοντες των μακαριστό μητροπολίτη Ύδρας Ιερόθεο, τον οραματιστή και ιδρυτή των κατασκηνώσεων και πλέον και την αλησμόνητη Αλεξάνδρα Κανελλακοπούλου, τη δασκάλα μας, η οποία άφησε στα χώματα της κατασκήνωσης τη παρουσία της και στον αέρα τη φωνή της. Αιτούμενοι την αρχιερατική ευλογία του οραματιστή μας και τις πρεσβείες του στο ουράνιο θυσιαστήριο μαζί με τις ευχές της αλήστου μνήμης αρχηγού, συνεχίζουμε –όλοι μαζί στρατευμένοι και θριαμβεύοντες- στο αδιάκοπο αυτό ταξίδι που όλο και ανανεώνεται και όλο μένει ίδιο στην ουσία, τη πίστη και το στόχο του, στη κατασκήνωσή μας. Όλοι όσοι ήλθαν, πέρασαν, θα έρθουν , θα περάσουν για να συναντηθούν και να κατασκηνώσουν μαζί ξανά εκεί, στις σκηνές τις ουράνιες, στον Κύριο και Χριστό.