Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009

Προσκυνηματική Εκδρομή στους Αγίους Τόπους

clip_image002

Ο Ιερός Ενοριακός Ναός Αγ. Αντωνίου Σπετσών διοργανώνει Προσκυνηματική Εκδρομή στους Αγ. Τόπους.

Δηλώσετε εγκαίρως τη συμμετοχή σας  με επικοινωνία στα τηλέφωνα:

Υπεύθυνος (οργάνωση και πληροφορίες) π. Ανδρέας Κουμπής τηλ 6944 764 284 ή 22980 73298

Υπεύθυνο γραφείο εκδρομής ΜΥΣΤΑΚΙΔΗΣ ΤΟΥΡΣ τηλ. 210 5221 860

Πρόγραμμα Εκδρομής

Δευτέρα 21 Σεπτ. Αναχώρηση από Σπέτσες (Κόστα) το απόγευμα με πούλμαν για αεροδρόμιο, και βραδινή πτήση στις 23.00 για Κάιρο. Άφιξη στις 01.00 της Τρίτης. Επιβίβαση σε πούλμαν και αναχώρηση για την μονή του Αγίου Αντωνίου στη Θηβαίδα της Αιγύπτου. Άφιξη τις πρωινές ώρες.

Τρίτη 22 Σεπτ. Ξενάγηση στη Μονή του Αγίου Αντωνίου. Προσκύνημα στον τόπο όπου ετάφη. Αναχώρηση για Σινά. Στάση στη περιοχή-μονή Φαράν. Άφιξη νωρίς το απόγευμα στη Μονή Σινά και τακτοποίηση στο ξενοδοχείο (πλησίον της μονής 5΄΄). Επίσκεψη στη Μονή. Εσπερινός. Ξενάγηση. (Προαιρετική άνοδος στην Αγία κορυφή). Επιστροφή στο ξενοδοχείο και πρωινή έγερση για Θ Λειτουργία στην Αγία Αικατερίνη. Μετά το πρωινό αναχώρηση για Ιεροσόλυμα.

Τετάρτη 23 Σεπτ. Στάση στα σύνορα Ισραήλ-Αιγύπτου. Προαιρετική επίσκεψη στο ενυδρείο Eilat. Άφιξη το απόγευμα στα Ιεροσόλυμα.

Πέμπτη 24 Σεπτ. Ξενάγηση στην Αγία Πόλη. Οίκος Ιωακείμ και Άννης, Προβατική κολυμβήθρα, φυλακή Απ.Πέτρου, Πραιτώριο, οδός Μαρτυρίου, Ναός Αναστάσεως (Αποκαθήλωση, Γολγοθάς, Πανάγιος Τάφος, Εύρεση του Τιμίου Σταυρού.

Παρασκ 25 Σεπτ. Επίσκεψη στη Γαλιλαία, Θαβώρ, Ναζαρέτ, Κανά, Καπερναούμ, Τιβεριάδα, Ιορδάνη ποταμό (τέλεση Αγιασμού)

Σάββατο 26 Σεπτ. Επίσκεψη εις Ιεριχώ, Σαραντάριο όρος (όρος των πειρασμών του Κυρίου), μονή αγίου Γερασίμου Ιορδανίτη, Βηθανία, Γεθσημανή, Όρος Ελαιών (τόπος αναλήψεως του Κυρίου).

Κυριακή 27 Σεπτ. Πατριαρχική Θ. Λειτουργία στο ναό της Αναστάσεως. Ύψωση του Τιμίου Σταυρού (με το παλαιό ημερολόγιο, όπως το εορτάζει το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων). Ελεύθερος χρόνος για ατομικές επισκέψεις στην αγία πόλη και αγορές.

Δευτέρα 28 Σεπτ. Βηθλεέμ, μονή Αγίου Θεοδοσίου (όπου το σπήλαιο των τριών μάγων). Προαιρετικά με ταξί στην μονή του Αγίου Σάββα. Επίσκεψη στις μονές, Τιμίου Σταυρού, Καταμόνας (τάφος του αγίου Συμεών), Αγία Σιών (όπου ο τάφος του Δαβίδ), Υπερώο του Μυστικού Δείπνου, σπίτι Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου (όπου εκοιμήθη η Παναγία).

Τρίτη 29 Σεπτ. Αναχώρηση νωρίς τα ξημερώματα από ξενοδοχείο για αεροδρόμιο Τελ Αβίβ. Καθ’ οδόν πίσκεψη στην πόλη της Λύδας όπου ο Τάφος του Αγίου Γεωργίου. Άφιξη στην Αθήνα στις 7 περίπου το πρωί. Επιβίβαση στο πούλμαν και επιστροφή Κόστα-Σπέτσες.

Τιμή συμμετοχής 1.100 ευρώ. (χίλια εκατό ευρώ). Περιλαμβάνονται: Όλες οι μετακινήσεις με πούλμαν. Τα αεροπορικά εισιτήρια. Φόροι αεροδρομίων. Όλες οι διανυκτερεύσεις σε ξενοδοχεία (Β΄ Κατ. πολύ καλά). Πρωινό και ένα γεύμα καθημερινά, η βίζα της Αιγύπτου. Ασφάλεια αστικής ευθύνης, Αρχηγός-Συνοδός. Όλες οι ξεναγήσεις.

Διευκρίνιση: α) Στο Σινά θα μείνουμε σε ξενοδοχείο (5λεπτά από τη Μονή) και όχι στους κοιτώνες της μονής.

β) Οι προαιρετικές επισκέψεις (εκτός της Αγίας Κορυφής) επιβαρύνουν τους ενδιαφερόμενους.

Όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν θα αναλάβουν με ευθύνη τους ΕΓΚΑΙΡΑ την έκδοση του διαβατηρίου τους

Τα διαβατήρια εκδίδονται από τα Αστυνομικά τμήματα και απαιτούνται: 4 φωτογρ έγχρωμες, παράβολο σε ΔΟΥ 75 ευρώ και αστ. Ταυτότητα. Χρόνος έκδοσης περίπου ένας μήνας.

Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009

Ομιλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νέας Σμύρνης κ.κ. ΣΥΜΕΩΝ εις το ετήσιο μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτου Κυρού ΙΕΡΟΘΕΟΥ

symewn

Τελούμε σήμερα,

Σεβασμιώτατοι εν Χριστώ αδελφοί,

Προσφιλέστατοι συμπρεσβύτεροι

και Διάκονοι,

Οσιώτατοι μοναστές και μονάστριες,

Εντιμότατοι άρχοντες και

αγαπητοί αδελφοί Χριστιανοί,

Τελούμε σήμερα παν­δή­μως το ετήσιο μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτου Ύδρας, Σπετσών και Αιγί­νης και πο­λυ­σε­βά­στου γέ­ρο­ντός μας κυ­ρού ΙΕΡΟΘΕΟΥ.

Τελούμε το μνημόσυνο του αοιδίμου Ιε­ράρ­χου κατά χρέος τιμής και αγάπης, ε­πα­να­λαμ­βά­νο­ντας τα λόγια του σοφού της Παλαιάς Διαθήκης : «Ουκ α­πο­στή­σε­ται το μνη­μό­συ­νον αυ­τού, και το όνομα αυ­τού ζή­σε­ται εις γε­νε­άς γε­νε­ών. Την σο­φί­αν αυ­τού δι­η­γή­σο­νται έ­θνη, και τον έ­παι­νον αυ­του ε­ξαγ­γε­λεί εκ­κ­λη­σί­α» (Σοφ. Σειρ. 39, 9-10). Δηλαδή : Η μνήμη του δεν θα χαθεί και το ό­νο­μά του θα ζει εις γε­νε­άς γε­νε­ών. Οι λαοί θα διηγούνται τη σοφία του και η Εκ­κ­λη­σί­α θα αναγγέλλει τον έ­παι­νό του.

Τελούμε το μνημόσυνο του αοιδίμου επισκόπου και ποι­μέ­νος μας για να εμπνευστούμε από τη θε­ο­φι­λή πολιτεία του κατά την προτροπή του Α­πο­στό­λου των εθνών : «Μνη­μο­νεύ­ε­τε των ηγουμένων υ­μών, οί­τι­νες ε­λά­λη­σαν υ­μιν τον λό­γον του Θε­ού, ων α­να­θε­ω­ρού­ντες την έκ­βα­σιν της α­να­στρο­φής μι­μεί­σθε την πί­στιν» (Ε­βρ. 13,7).

Τελούμε το ετήσιο μνη­μό­συ­νό του, όπως και την ε­ξό­δι­ο Α­κο­λου­θί­α του, σ᾽ αυτόν τον με­γα­λό­πρε­πο προ­σκυ­νη­μα­τι­κό Ναό, που εκείνος ο­ρα­μα­τί­στη­κε και με ένθεο ζήλο και πολλούς κόπους ανήγειρε εις τιμήν και μνήμην του εν αγί­οις Πατρός ημών Νε­κτα­ρί­ου, επισκόπου Πε­ντα­πό­λε­ως, του νε­ο­φα­νους και θαυματουργού Αγίου των νεωτέρων χρόνων μας.

Ε­πι­τρέ­ψα­τέ μου, λοιπόν, προ­σφι­λείς αδελφοί και αδελφές, εν πνεύ­μα­τι μαθητείας και με κάθε δυνατή συντομία να προ­σεγ­γί­σου­με την ο­σι­α­κή μορφή του αοιδίμου Ι­ε­ράρ­χου, αφού όπως γράφει ο Μέγας Βα­σί­λει­ος «η των ευ­πο­λι­τεύ­των αν­δρών ι­στο­ρί­α οί­όν τι φώς τοις σω­ζο­μέ­νοις προς την του βί­ου ο­δόν ε­μποι­εί» (Ο­μιλ. 18 εις Γόρ­δι­ον μάρ­τυ­ρα 1, ΒΕ­ΠΕΣ 54, 164).

* * *

Ο Ύδρας Ι­ε­ρό­θε­ος υπήρξε μι­α σπάνια ι­ε­ραρ­χι­κή μορφή, αληθινό κόσμημα της ελλαδικής Ι­ε­ραρ­χί­ας των χρόνων του. Ο Θεός τον είχε προικίσει με πολλά χαρίσματα. Και είχε την ξεχωριστή ευλογία να ανατραφεί πνευματικά κοντά σε ανθρώπους της Εκ­κ­λη­σί­ας, όπως ο μακαριστός πνευματικός του πατέρας, ο πολύς Αρ­χιμ. Γερ­βά­σι­ος Πα­ρα­σκευ­ό­που­λος.

Πέρα και πάνω όμως από την συμβολή του πνευματικού πε­ρι­βάλ­λο­ντος στο οποίο βρέθηκε, ήταν η χάρη του Θεού που τον είχε ε­πι­σκι­ά­σει και ο δι­κός του ισόβιος πνευματικός αγώνας, που συ­νε­τέ­λε­σαν στη δι­α­μόρ­φω­ση της α­κτι­νο­βό­λου ι­ε­ρα­τι­κής προ­σω­πι­κό­τη­τάς του. Σημειώνω μερικά από τα έκδηλα γνωρίσματα της προ­σω­πι­κό­τη­τάς του, που εύκολα δι­α­πί­στω­ναν ό­σοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν και να τον αναστραφούν.

1. Ο Μη­τρο­πο­λί­της Ύδρας Ι­ε­ρό­θε­ος διέθετε ι­ε­ραρ­χι­κή στόφα. Α­ντι­κρύ­ζο­ντάς τον συ­νει­δη­το­ποι­ού­σες ότι α­πέ­να­ντί σου είχες έναν αληθινό ι­ε­ράρ­χη, που εξέπεμπε μι­α α­νε­πι­τή­δευ­τη πνευματική αρχοντιά στο πα­ρου­σι­α­στι­κό του, στις κινήσεις του, στα λόγια του. Σεμνός, ι­ε­ρο­πρε­πής, μετρημένος σε όλα του, με ασκητικό πρόσωπο, καθαρά μάτια και φωτεινό βλέμμα. Προ­ση­νής στην ε­πι­κοι­νω­νί­α του με τους άλλους, γλυκύς στους τρόπους, δι­αλ­λα­κτι­κός στις απόψεις του, σταθερός στις αρχές του, αυστηρός στο ήθος, είχε το χάρισμα να ε­πι­βάλ­λε­ται. Να εμπνέει σεβασμό. Να κατευθύνει τη συζήτηση. Να ανεβάζει το επίπεδο του διαλόγου. Να οικοδομεί με τον «α­λα­τι ηρ­τυ­μέ­νο» (Κολ. 4,6) λόγο του. Ο Ύδρας Ι­ε­ρό­θε­ος ήταν ένας άρχοντας Ιεράρχης χωρίς τύφο και έπαρση, προσποίηση η διάθεση ε­πι­δεί­ξε­ως.

2. Ως λειτουργός ο μακαριστός γέροντας ήταν α­πα­ρά­μιλ­λος, αληθινός μυσταγωγός. Η ώρα της λατρείας και ι­δι­αί­τε­ρα η τέλεση της θείας Λειτουργίας ήταν κατ᾽ εξοχήν ο χρόνος και ο τόπος που α­πε­κά­λυ­πταν την αρχοντιά που τον διέκρινε και την πνευ­μα­τι­κό­τη­τα από την οποία ε­νε­φο­ρεί­το. Ακρίβεια, ι­ε­ρο­πρέ­πει­α, σε­μνό­της, προσοχή, προσήλωση, συναίσθηση ήταν τα εμφανή χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά του Ι­ε­ρο­θέ­ου ως λειτουργού.

Είχε φόβο Θεού, αίσθηση του ιερού, επίγνωση των δρωμένων. Με τη λειτουργική του παρουσία ενέπνεε τους συλλειτουργούς του —όποιοι κι αν ήταν αυτοί, επίσκοποι, πρεσβύτεροι, διάκονοι— και βοηθούσε τους πιστούς που παρίσταντο να συμμετέχουν εν κα­τα­νύ­ξει στα τελούμενα. Στο πρόσωπο του λειτουργού Ι­ε­ρο­θέ­ου η με­γα­λο­πρέ­πει­α της ορθοδόξου λατρείας ήταν α­ξε­χώ­ρι­στα συ­νυ­φα­σμέ­νη με την πνευ­μα­τι­κό­τη­τα, την ι­ε­ρο­πρέ­πει­α, τη σεμνότητα, την κατάνυξη. Χρόνος, ρυθμός, άμφια, κινήσεις, ψαλ­μω­δί­α όλα υπή­κου­αν στην πραγμάτωση της αποστολικής προτροπής : «Λα­τρεύ­ω­μεν ευα­ρέ­στως τω Θε­ώ με­τά αι­δούς και ευ­λα­βεί­ας» (Ε­βρ. 12,28).

3. Ο μακαριστός Ι­ε­ράρ­χης υ­πήρ­ξε και ακάματος εργάτης του θείου λόγου. Βαθύς γνώστης ο ίδιος της Αγίας Γραφής και ακούραστος μελετητής της πατερικής σοφίας, πίστευε στη δύναμη του εκ­κ­λη­σι­α­στι­κού κηρύγματος. Και γι᾽ αυτό πάντοτε —ακόμη και σε δευ­τε­ρεύ­ου­σες και ο­λι­γάν­θρω­πες εκ­κ­λη­σι­α­στι­κές συνάξεις— δεν παρέλειπε να ομιλεί.

Ο λόγος του ήταν ρέων, λιτός, σαφής, σεμνός, χωρίς στόμφο και διάθεση επιδείξεως. Η ε­πι­δί­ω­ξή του ήταν να οι­κο­δο­μή­σει το εκ­κ­λη­σί­α­σμα και όχι να ε­ντυ­πω­σι­ά­σει. Ενώ συχνά είχε και παλμό και εξέπεμπε δύναμη, παρέμενε πάντοτε λόγος εκ­κ­λη­σι­α­στι­κός· ξένος προς κάθε δη­μα­γω­γι­κό στοιχείο και τα τεχνάσματα της ρητορικής.

Τα προσωπικά του πνευματικά βιώματα, η ασκητική ζωή του, ο πόθος της βασιλείας του Θεού που τον συνείχε, η επίγνωση της μα­ται­ό­τη­τας των εγκοσμίων πού είχε, προσέδιδαν στις ομιλίες του μια α­συ­νή­θι­στη πνευματική χάρη και ο λόγος του ασκούσε βαθειά επίδραση στις καρδιές των ακροατών του. Εξέπεμπε μια τέτοια δύναμη που έπειθε τον νου, αι­χμα­λώ­τι­ζε την καρδιά και ανέπαυε το πνεύμα εκείνων που τον άκουγαν. Μπορούμε και στην περίπτωση του μακαριστού γέροντος να ι­σχυ­ρι­στού­με α­να­λο­γι­κά αυτό που σημειώνει ο ευ­αγ­γε­λι­στής Ματθαίος για τον τρόπο δι­δα­σκα­λί­ας του Κυρίου μας : «Ήν γαρ δι­δά­σκων αυ­τούς ως ε­ξου­σί­αν έ­χων, και ουχ ως οι γραμ­μα­τείς» (Ματ­θ. 7,29).

4. Ο Ύδρας Ι­ε­ρό­θε­ος υπήρξε ακόμη και άνθρωπος προσευχής. Αγαπούσε την προσευχή. Εκτιμούσε βαθειά την αξία της. Υ­πο­λό­γι­ζε στη δύναμη της. Αφιέρωνε χρόνο για την άσκηση της. Συνιστούσε ενθέρμως και στους άλλους να προσεύχονται. Ενδείξεις και μαρτυρίες μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι και νύχτες ολόκληρες παρέμενε άυπνος, α­φι­ε­ρώ­νο­ντας τον γαλήνιο χρόνο της νύχτας στην προσευχή. Πρα­γμα­το­ποι­εί­το και στο πρό­σω­πό του αυτό που σημειώνει ο ιερός Λουκάς για τον Κύ­ρι­ό μας Ιησού Χριστό : «και ήν δι­α­νυ­κτε­ρεύ­ων εν τη προ­σευ­χή του Θε­ού» (Λουκ. 6,12).

Η πίστη του στην αξία της προσευχής και η αγάπη του γι᾽ αυτήν εκ­δη­λω­νό­ταν σε κάθε στιγμή της αρ­χι­ε­ρα­τι­κής ζωής και δι­α­κο­νί­ας του. Προ­σευ­χό­ταν θερμά για όλους και για όλα. Μνημόνευε στην Πρό­θε­ση εν α­γά­πη τους πάντες και τα πάντα. Καθετί που σκεπτόταν να ενεργήσει ως επίσκοπος και υπεύθυνος ποιμένας το καθιστούσε κατ᾽ αρχήν αντικείμενο προσευχής.

5. Παράλληλα με τα παραπάνω γνωρίσματα, ο Ι­ε­ρό­θε­ος υπήρξε και ι­κα­νό­τα­τος στη διοίκηση και ι­δι­αι­τέ­ρως απο­τε­λε­σμα­τι­κός σε έργα ευ­ποι­ίας. Αψευδείς μάρτυρες τα όσα με πολλούς κόπους επέτυχε να δη­μι­ουρ­γή­σει στη Μη­τρό­πο­λή του και τα οποία κα­τα­δει­κνύ­ουν όχι μόνο τον ζήλο, την αγάπη και την συ­μπά­θει­ά του προς τον πάσχοντα άνθρωπο, αλλά και το δη­μι­ουρ­γι­κό πνεύμα και τις πολλές πρακτικές ι­κα­νό­τη­τές του. Ευ­μοί­ρη­σε να έχει πολλούς και καλούς συνεργάτες. Και αξιώθηκε να δει τέσσερις εκ των κληρικών που χει­ρο­τό­νη­σε να α­να­δει­κνύ­ο­νται επίσκοποι της Εκ­κ­λη­σί­ας μας.

*

Σε η­λι­κί­α ογδόντα ετών και μετά από τρι­α­ντα­τρί­α χρόνια ποι­μα­ντο­ρί­ας στον Μη­τρο­πο­λι­τι­κό Θρόνο της Ύδρας ο μακαριστός γέροντας υπέβαλε την πα­ραί­τη­σή του για λόγους υγείας στις 14 Δε­κεμ­βρί­ου 2000. Μί­α επιπλέον πράξη που α­πο­δει­κνύ­ει το βαθύ αίσθημα ευθύνης που πάντοτε τον διέκρινε έναντι της αγίας Εκ­κ­λη­σί­ας μας και του υψηλού λει­τουρ­γή­μα­τός του που εκείνη του ε­μπι­στεύ­θη­κε.

Στα χρόνια που α­κο­λού­θη­σαν μέχρι την εκ­δη­μί­α του (15 Ι­ου­λί­ου 2008) ο σεπτός Ιεράρχης παρέμεινε εφη­συ­χά­ζων κατά βά­σιν στο ε­πι­σκο­πεί­ο της Αίγινας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είχε παύσει να εν­δι­α­φέ­ρε­ται για τα γε­νι­κό­τε­ρα ζητήματα της Εκ­κ­λη­σί­ας και ειδικότερα για κεί­να που αφορούσαν τον κλήρο, τους πιστούς, τα ιδρύματα και τη ζωή των τοπικών κοινωνιών των νησιών του Σα­ρω­νι­κού.

Υπέμεινε α­γόγ­γυ­στα τον κόπο του τιμίου γή­ρα­τός του και τη δο­κι­μα­σί­α των διαφόρων ασθενειών του. Δι­α­τή­ρη­σε τη διαύγεια του πνεύ­μα­τός του και την ι­κα­νό­τη­τα ε­πι­κοι­νω­νί­ας μέχρι τέλους, παρά τα κινητικά προβλήματα, την εκφραστική δυσκολία και τη μείωση της οράσεως του. Η αγάπη του προς τον Χριστό, η δύναμη της πίστεώς του, η ειρήνη της συ­νει­δή­σε­ώς του, ο πόθος της βασιλείας του Θεού τον δι­α­τη­ρού­σαν ήρεμο, γαλήνιο, α­να­μέ­νο­ντα ανά πά­σαν ώρα την εκ­δη­μί­α του από τον παρόντα κόσμο και την είσοδο του στην αιώνια κατάπαυση της Βασιλείας του Θεού.

Είναι βέβαιο ότι ως «παρ­ρη­σί­αν έ­χων προς τον Θε­όν» (Α­’ Ι­ω. 3,21) εύ­χε­ται για όλους μας. Και το πα­ρά­δει­γμά του, τα ίχνη της θεοφιλούς πολιτείας του, αποτελούν και θα ε­ξα­κο­λου­θή­σουν να αποτελούν πηγή έμπνευσης και στη­ρι­γμού ημών «των πε­ρι­λει­πο­μέ­νων» (Α­’ Θεσ­σ. 4,15).

Ι­Ε­ΡΟ­ΘΕ­ΟΥ αρ­χι­ε­ρέ­ως, του σεπτού και α­δα­μα­ντί­νου Ι­ε­ράρ­χου της Ύδρας και αξι­ο­σε­βά­στου γέ­ρο­ντός μας, αιωνία η μνήμη!

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009

ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

0401

Με την συμμετοχή πλειάδος Αρχιερέων και του Ιερού κλήρου ετελέσθη εν Αιγίνη και εν τω παμμεγέθη Ιερώ Ναώ του Αγίου Νεκταρίου την 12η Ιουλίου ε.έ το Ετήσιον Πολυαρχιερατικόν μνημόσυνον του μακαριστού αοιδίμου Γέροντος Μητροπολίτου πρ.Ύδρας Σπετσών και Αιγίνης Κυρού ΙΕΡΟΘΕΟΥ.

Παρέστησαν οι αρχές των πόλεων και των νήσων της Ι. Μητροπόλεως και πλήθος λαού.

Κατά την διάρκειαν του Μνημοσύνου εκφωνήθηκε συγκινητικός και εμπνευσμένος επιμνημόσυνος λόγος από τον λόγιον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Νέας Σμύρνης κ. κ. ΣΥΜΕΩΝ.

Εις το πολυαρχιερατικόν συλλείτουργον εκύκλωσαν το ιερόν θυσιαστήριον οι Σεβασμιώτατοι: Σταγών καί Μετεώρων κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ, Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ, Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. ΙΕΡΟΘΕΟΣ, Καισαριανής Βύρωνος και Υμηττού κ. ΔΑΝΙΗΛ, Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας και Μήλου κ. ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄, Νέας Σμύρνης κ. ΣΥΜΕΩΝ, Γλυφάδας κ. ΠΑΥΛΟΣ, Ζιχνών και Νευροκοπίου κ. ΙΕΡΟΘΕΟΣ, Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ, Παρανοξίας κ. ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ και ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ.κ ΕΦΡΑΙΜ.

Η πολυαρχιερατική Θ. Λειτουργία μετεδόθη από τόν Ρ/Σ τῆς Πειραϊκής Εκκλησίας.

Ας έχωμεν άπαντες την αγίαν Ευχήν Του!

017 008 039003

ΕΚ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ

ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ

Προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου ημών κ.κ ΕΦΡΑΙΜ και με την συμμετοχή του Ιερού κλήρου Ερμιονίδος και Κρανιδίου ετελέσθη εν Ερμιόνη και εν τη Ιερά Μονή των Αγίων Αναργύρων την 11η Ιουλίου ε.έ το Ετήσιον Αρχιερατικόν μνημόσυνον του μακαριστού Γέροντος Μητροπολίτου πρ. Ύδρας Σπετσών και Αιγίνης Κυρού ΙΕΡΟΘΕΟΥ.

Παρέστησαν οι αρχές της περιοχής και πλήθος λαού.

Κατά την διάρκειαν του Μνημοσύνου εκφωνήθηκε επιμνημόσυνος λόγος από τον Πανοσ. Αρχιμ. π. Νικόδημον Αεράκην Ιεροκήρυκα -εφημέριον.

Ας έχωμεν άπαντες την αγίαν Ευχήν Του!

Τρίτη 7 Ιουλίου 2009

Το κατ’ έτος Μνημόσυνον Κυρού Προκοπίου

Prok_2

Την Τετάρτη 8ην Ιουλίου ε.έ. ετελέσθη το κατ’ έτος Μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτου Ύδρας (1912-1965) Κυρού Προκοπίου Καραμάνου στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ύδρας με τη συμμετοχή του Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Μητροπόλεως π. Ακινδύνου Δαρδανού καί του Αρχιερατικού Επιτρόπου Ύδρας π. Γεωργίου Σταματάκη. Εν  συνεχεία εψάλη Τρισάγιον εις τον τάφον του επιφανούς Μητροπολίτου ο οποίος ευρίσκεται πλησίον του Ι. Ναού.

Prok_1

Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009

ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ 2009

Kat_4

Τη Δευτέρα 13 Ιουλίου ολοκληρώθηκε η κατασκηνωτική περίοδος για αγόρια Δημοτικού και Α΄ Γυμνασίου. Στις εγκαταστάσεις των εκκλησιαστικών κατασκηνώσεων στην περιοχή «Τούρλος – Βαγία» Αιγίνης φιλοξενήθηκαν φέτος 120 παιδιά των μεγαλυτέρων τάξεων του Δημοτικού καθώς και παιδιά των πρώτων τάξεων του Γυμνασίου. Οι κατασκηνωτές προέρχονταν από περιοχές τόσο της Μητροπολιτικής μας περιφερείας και πλησιέστερων σε αυτήν περιοχών όσο και από το λεκανοπέδιο της Αττικής.

Μέσα από την οργανωμένη κατασκηνωτική ζωή δόθηκε η ευκαιρία να ζήσουν τον κοινοτικό τρόπο ζωής, να εντρυφήσουν στις αλήθειες του Ευαγγελίου, να γνωρίσουν τη λατρεία της Εκκλησίας μέσα από τις λατρευτικές συνάξεις, να νιώσουν την ελληνική παράδοση, να παίξουν, να συναγωνιστούν μέσα στην όμορφη φύση στην καθάρια θάλασσα, κάτω από τη σκιά των πεύκων. Η κατασκηνωτική περίοδος ήταν αφιερωμένη στον Απόστολο των Εθνών Παύλο, και είχε ως σύνθημα τη φράση από τις καταβασίες της εορτής της Πεντηκοστής: «τέκνα φωτόμορφα της Εκκλησίας», ενώ οι δέκα ομάδες πήραν ονόματα από τις πόλεις από τις οποίες πέρασε και δίδαξε ο Απόστολος Παύλος. Οι κατασκηνωτές στη διάρκεια των αγιογραφικών συνάξεων είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τη ζωή, το μεγαλειώδες έργο του, τη διδασκαλία και το μαρτύριό του. Η εκκλησιαστική κατασκηνωτική ζωή όμως δε σταματά εδώ. Συνεχίζεται στα γήπεδα της κατασκήνωσης στις βραδιές ψυχαγωγίας, στους διαγωνισμούς στα ομαδικά παιχνίδια, στην απλόχερη διακονία, στο πνεύμα προσφοράς και συνεργασίας. Γι αυτό μια κατασκήνωση σήμερα είναι μια παρέμβαση στον ατομοκεντρικό τρόπο ζωής, μια παρένθεση ή ηχηρή «παραφωνία» στους άξενους και άφιλους καιρούς μας.

Η κατασκηνωτική περίοδος των αγοριών έληξε πανηγυρικά με τη μεγάλη γιορτή που διοργανώθηκε την Κυριακή 12 Ιουλίου στο αμφιθέατρο της κατασκήνωσης, όπου ένα πολυπληθές ακροατήριο [τα 250 καθίσματα δεν στάθηκαν αρκετά], παρακολούθησε με ενδιαφέρον και ενθουσιασμό τα συνθήματα, τα τραγούδια, τις σκέψεις, τα ποιήματα, τα σκετς που είχαν ετοιμάσει οι ομάδες. Μέσα από ένα πρόγραμμα 90 λεπτών οι κατασκηνωτές ξεδίπλωσαν στιγμές και σκηνές της δεκαήμερης ζωής τους. Η εορτή ολοκληρώθηκε με προβολή διαφανειών από την καθημερινότητα της κατασκήνωσης και ειδική αναφορά στο πρόσωπο του μακαριστού μητροπολίτου κυρού Ιερόθεου Τσαντίλη, του οποίου το ετήσιο μνημόσυνο είχε τελεστεί το πρωί στον Ι. Ναό του Αγίου Νεκταρίου. Ο σεβ. Μητροπολίτης κ. κ. Εφραίμ στην ομιλία του αναφέρθηκε στη σαραντάχρονη πορεία της κατασκήνωσης, κάνοντας μνεία των προσπαθειών και της προσφοράς στο τομέα των κατασκηνώσεων του ιδρυτού αυτών , του μακαριστού μητροπολίτου Ιεροθέου. Επίσης ευχαρίστησε τους ιερείς, τα στελέχη, τους ανθρώπους της κουζίνας και ιδιαιτέρως την Ι. Μονή του Αγίου Νεκταρίου και την ηγουμένη οσιοτάτη Θεοδοσία, όπου χωρίς την οικονομική στήριξη της Μονής δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί το έργο των κατασκηνώσεων.

Στην περίοδο των αγοριών εργάστηκαν οι: Παν. Αρχιμ. Αμφιλόχιος Γελαδάκης ως πνευματικός υπεύθυνος, οι ιερείς π. Νεκτάριος Κουκούλης, διάκονος Σάββας Ζέρβας. Λειτούργησαν οι παν. αρχιμ. Χριστοφόρος Καραβίας, π. Νεκτάριος Κουκούλης, π. Αρσένιος Μελισιανός. Κήρυξαν και δίδαξαν τα παιδιά οι παν. αρχιμ. Αμφιλόχιος Γελαδάκης, αρχιμ. Χριστοφόρος Καραβίας, π. Αρσένιος Μελισσιανός, και οι διάκονοι π. Ιερόθεος Λουμουσιώτης και π. Σάβαβς Ζέρβας.

Επίσης πρόσφεραν αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες τους ως στελέχη οι κάτωθι:

Μπήτρος Γεώργιος, αρχηγός, Κλήμης Παναγιώτης υπαρχηγός και ομαδάρχες οι : Παναγιώτης Στενάκης, Αργυριάδης Χρήστος, Νικολάου Αναστάσιος, Μακαρατζής Μηνάς, Στενάκης Κωνσταντίνος, Στενάκης Αλέξιος, Μπίθαρης Στέλιος, Παπαθανάσης Νεκτάριος, Καβίδας Ελευθέριος, Κουκούλης Γεώργιος, Τασιάς Κωνσταντίνος και Πουλερές Κοσμάς.

Μερικές εικόνες από τις όμορφες στιγμές της Κατασκήνωσης της Μητροπόλεώς μας στην Αίγινα.
Kat_2 
Kat_3Kat_6  Kat_5

Kat_1

Ιερός Ναός Αγ. Αποστόλων Πεύκης

Pet_Pav_04

O Ι. Ενοριακός Ναός Αγ. Αποστόλων Πεύκης εόρτασε και εφέτος με τη συμμετοχή πλήθους πιστών και ιδιαίτερη κατάνυξη. Εις τις ακολουθίες χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ.κ. ΕΦΡΑΙΜ, ο οποίος και κήρυξε τον Θείον Λόγον κατά τήν Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.

“Οι Αγ. Απόστολοι  Πεύκης αποτελούν πρότυπο ενορίας  υπό την έμπειρη καθοδήγηση του προϊσταμένου του Ι. Ναού π. Ευστρατίου Φελέκη”. 

Pet_Pav_02Pet_Pav_01

Ιερά Μονή Αγ. Αναργύρων Ερμιόνης

 Ag Anargiroi_1

Μετά πάσης λαμπρότητος και εκκλησιαστικής μεγαλοπρέπειας, ετελέσθη η Ιερά πανήγυρις της παλαιφάτου και ιστορικής Ιεράς Μονής των Αγ. Αναργύρων Ερμιόνης χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ύδρας, Σπετσών & Αιγίνης κ.κ. ΕΦΡΑΙΜ, με τη παρουσία των ιερέων της περιοχής της Ερμιονίδος των αρχών του τόπου, αλλά και μεγάλου πλήθους πιστών που κατέκλυσε κυριολεκτικώς τους χώρους εντός και πέριξ της Ι. Μονής.Ag Anargiroi_2

Ag Anargiroi_3

Ag Anargiroi_4

Τετάρτη 1 Ιουλίου 2009

Η Εορτή των Μιαουλείων εις την Ύδραν

Miaoulia_09

Με την ευκαιρία της εορτής των «ΜΙΑΟΥΛΕΙΩΝ 2009» αλλά και της ιεράς μνήμης των οκτώ Αγίων Προστατών και Εφόρων της νήσου Ύδρας ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης ημών κ.κ ΕΦΡΑΙΜ προεξήρχε της Αρχιερατικής Θ. Λειτουργίας την Κυριακή 28η Ιουνίου ε.έ εν τω Ιερώ Καθεδρικώ Ναώ.

Εις το εμνευσμένο κήρυγμα του ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι το μήνυμα της εορτής των Μιαουλείων είναι να αναστηθούν οι νεκρωμένες ψυχές μας, ενώ δεν παρέλειψε νά ἐπισημάνει πως η λήκυθος με την καρδιά του Αρχιναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη δωρήθηκε από τον Βασιλέα Όθωνα στον πάνσεπτο Ι. Ναό της Παναγίας μας.

Επίσης αναφέρθηκε και στην εορτή των οκτώ Αγίων που με το πέρασμά τους από την Ύδρα μας άφησαν μίαν και μοναδική παρακαταθήκη να γίνουμε και εμείς άγιοι.

Ο Σεβασμιώτατος μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας ετέλεσε την Δοξολογία και εν συνεχεἱα μετέβη μετά των επισήμων, εις τον ανδριάντα του Ανδρέα Μιαούλη στη θέση «κάβος» όπου φυλάσσονται τα οστά του ήρωος και ετέλεσε τρισάγιον.