ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2010

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2010

 

Πρωτ. 796

Διεκπ. 315

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Χ ρ ι σ τ ο υ γ έ ν ν ω ν    2 0 1 0

ΕΦΡΑΙΜ

Χάριτι Θεού Επίσκοπος και Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως

Ύδρας, Σπετσών, Αιγίνης, Ερμιονίδος και Τροιζηνίας

 

Π ρ ό ς

Τους ευσεβείς και ευλογημένους παρά Κυρίου Χριστιανούς

της θεοσώστου ταύτης επαρχίας

 

------------------

«Ο Λόγος Σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν υμίν

και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού...» (Ιω. 1,14).

Χριστοφόροι αδελφοί,

Μέγα όντως και υπέρλογο το Μυστήριον της ενανθρωπήσεως του Θεού. Μυστήριο ασύλληπτο, ανερμήνευτο, ξένο και παράδοξο.

Ο Θεός γίνεται άνθρωπος, ο Πρώτος - έσχατος, ο Πάμπλουτος – πάμπτωχος, ο Άχρονος - άρχεται, ο Αχώρητος - χωρείται.

Μη ζήτει το πώς ... και το γιατί, «επειδή τούτο θέλει», ηχεί η Χρυσοστομική σάλπιγγα. «Θέλει γαρ την ατιμίαν ποιήσαι τιμήν, την αδοξίαν ενδύσαι δόξαν», θέλει να λάβει την ανθρώπινη σάρκα και να την αγιάσει.

Θέλει να αρχίσει για τον άνθρωπο μια αντίστροφη πορεία, πορεία σωτηρίας και επιστροφής εις το αρχαίον κάλλος. Αυτή η χωρίς όρια αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο δεν καταργεί την ελευθερία του. Δεν θέλει να τον σώσει διά της βίας. Μια αγάπη που εκβιάζει, που αναγκάζει, μόνο αγάπη δεν είναι.

Ο Πλάστης θέλει το «θέλω» του πλάσματος. Ο Θεός αναμένει την αποδοχή του ανθρώπου. Και δίνει η ανθρωπότητα τη συγκατάθεσή της με την εκπρόσωπό της. Με κομμένη την ανάσα, όλος ο κόσμος περιμένει την απάντησή της. «Ιδού η δούλη Κυρίου...». Νικητήριος παιάνας η γεμάτη ταπείνωση αποδοχή του θελήματος του Θεού από την Παναγία μας. Η Παρθένος Μαρία «το μόνον όντως αληθώς παγκάλλινον και πασιπόθητον όνομα» (Ιω. Δαμασκηνός), αναλαμβάνει με την υπακοή της, υπεύθυνα να σηκώσει την ταπείνωση, την τιμή και την ατιμία της «εν αειπαρθενία» Μητρότητος.

Από καταβολής κόσμου, την ετοίμαζε το φιλάνθρωπο σχέδιο του Θεού και χρόνια η ίδια «κατεργαζόταν» την καθαρότητα του σώματος, υφαίνοντας στον αργαλειό της χάριτος την αγιότητα της ψυχής.

«... και ο Χριστός ευρών της παρθένου άγιον και το σώμα και την ψυχήν, έμψυχον εαυτώ κατεκόσμησε ναόν» (Ιω. Χρυσοστόμου) και «εκένωσεν εαυτόν» και «έκλινεν ουρανούς» και κατέβηκε στη γη και γεννήθηκε μια νύχτα μοναδική στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας.

Χριστούγεννα,

Αδελφοί και τέκνα περιπόθητα,

Κοσμοϊστορικό γεγονός, με κοσμογονική σημασία. Το συνθέτουν, η συγκατάβαση του Θεού με την συγκατάθεση του ανθρώπου.

«Δεύτε ούν εορτάσωμεν, δεύτε πανηγυρίσωμεν...», «δεύτε προσκυνήσωμεν παιδίον νέον, τόν προ αιώνων Θεόν». Μην έχετε καμίαν αμφιβολίαν. Η αγάπη Του θα μας δεχθεί...εμάς τους αμαρτωλούς, τους ταλαίπωρους οδίτες της καιομένης και διψώσης ερήμου της ζωής.

Θα μας χαρίση τα δώρα της Φάτνης, τα δώρα της Αγάπης, της ειρήνης, της Χαράς, της ελπίδας και της Θείας ευδοκίας.

«Μη ζήτει το πώς·

Επειδή τούτο θέλει»

Με εόρτιες πατρικές ευχές

Σας ασπάζομαι εν Χριστώ νηπιάσαντι

Ο Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

† Ο Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης Ε Φ Ρ Α Ι Μ